Een aantal jaren geleden zijn we al eens op Daytona Beach geweest maar toen was het strand voor autoverkeer afgesloten ivm de hoge golfslag. Vandaag gaan wij dus maar weer een poging wagen, de weerberichten voor de Eastcoast zijn gunstig dus daar zal het niet aan liggen. Nadat wij weer even de tank hebben bijgevuld met 16 gallon gaan wij richting Daytona en na 90 minuten op de 'cruisecontrol', ( wat een ideale uitvinding is dat toch ook ) te hebben gereden moet pas weer mn rechtervoet in actie komen omdat we bij een verkeerslicht aanlanden.
Nadat ik weer groen licht heb gaan we vlot door en komen ook nog langs de Daytona Speedway en dat is toch echt een megagroot complex om te zien.
Onze GARMIN brengt ons precies bij de meest noordelijke tollbooth en nadat wij $5 hebben betaald gaat het slagboompje omhoog en draaien wij het strand op. Het is een hele aparte ervaring om over een strand te rijden en ik moet wel goed bij de les blijven ivm spelende kinderen en uiteraard ook om het overstekend "natuurschoon". Gelukkig is uit veiligheidsoverweging de maximum snelheid op het strand 10 Mph, en hoef om die snelheid aan te houden eigenlijk alleen maar m'n voet tegen het gaspedaal aan te houden want de automaat kruipt uit zichzelf met die snelheid vooruit. Er is parkeerruimte genoeg op het strand dus zetten wij de auto op een geschikt stekkie neer en maken een lekkere strandwandeling en dan valt ons op hoe hard eigenlijk het zand is. Het is een soort van schelpenzand en ook zo wit, dat het zonder een zonnebril dus gewoon pijn aan onze ogen doet ondanks dat het enigzins bewolkt is. Overigens zijn wij wel blij dat het wat bewolkt is, want anders was het qua temperatuur en zonne-straling onhoudbaar geweest. Tijdens onze wandeling maken wij natuurljk het nodige aan fotos en gaan na een tijdje terug naar de auto.
Wij vervolgen onze tocht en maken nog een aantal malen een (foto)stop totdat wij na een aantal mijlen bij het 'keerpunt' zijn aangekomen. Inmiddels is Petra de smooth-jazz muziek op de radio zat, en schuift een cd van, zoals Ton & Lidy zo mooi zeggen, "ons Franske" in de cd-speler. Wij hebben de ramen open en zoals gewoonlijk zingt Petra gezellig mee, en wat dat betreft zullen onze buren Petra wel missen denk ik...
Eenmaal weer bij de meest noordelijke tollbooth aangekomen rijden we weer van het strand af en gaan weer richting snelweg maar stoppen eerst nog bij een Barnes & Noble Bookstore.
Daar kloppen we eerst even de vloermatten vd auto uit want de vloer ziet er uit als de bodem van een kanariekooi met al dat schelpenzand. Daarna gaan we de mega-boekwinkel in waar het heerlijk koel is en er gelukkig ook een Starbucks Coffee aanwezig is want wij lusten wel een "bakkie". Na het bezoek aan de boekwinkel gaan wij rap op huis aan, zodat we nog een heerlijke duik kunnen nemen en de dag wordt afgesloten met een 'medium done' steak bij LongHorn Steakhouse.
Tot slot nog even voor de liefhebbers de actuele verkeerssituatie op Daytona Beach :
